Nanotechnologia to jedno z szerszych pojęć wprowadzonych przez naukę ostatniego półwiecza. Przeważnie za nauczanie nanotechnologii odpowiadają profesorowie wydziałów fizyki lub inżynierii materiałowej. Nauka ta łączy bowiem w sobie wiedzę o chemicznej i fizycznej stronie funkcjonowania atomów i cząsteczek, z bardziej przemysłową wizją ich zastosowania. Umożliwia ona wykorzystanie atomów w sposób, w jaki nie występują one samoczynnie w naturze i przez to uzyskanie materiałów o niespotykanych właściwościach.
Przykładem tego, co stworzył zespół nanotechnologów są fulereny, które z początku traktowane były wyłącznie jako przyrodnicza ciekawostka. To nowe połączenie parzystej liczby atomów węgla z czasem okazało się materiałem idealnym do zastosowania w kompozytach z właściwościami nadprzewodzącymi. Wiedza nanotechnologów pozwala im chociażby na “wydrukowanie” treści całego Starego Testamentu na płytce o powierzchni niecałego milimetra kwadratowego.
Wysokie wymagania względem kandydatów
Drogę na ten kierunek otwiera bardzo dobry wynik maturalny, najlepiej z poziomu rozszerzonego – z biologii, chemii, fizyki lub matematyki, bo to przedmioty gwarantujące uczniowi lepsze wejście w świat nanocząsteczek. Jest to jeden z trudniejszych ścisłych kierunków i uczelnie stawiają na kandydatów, którzy już teraz nie mają problemów z rozwiązywaniem poważniejszych problemów chemicznych czy fizycznych. Ponieważ bardzo ważne jest inżynieryjne przygotowanie każdego studenta – zajęcia praktyczne, praca z chemikaliami i laboratoryjne ćwiczenia są na tych studiach podstawą. Znajomość języków obcych na poziomie zaawansowanym jest tu niezbędna, gdyż większość publikacji dostępna jest w magazynach anglojęzycznych lub azjatyckich.
Praca z materiałami lub w laboratorium
Podczas nauki na trzyletnich studiach licencjackich lub pięcioletnich magisterskich uczeń zdobywa kompetencje do projektowania całych układów nanotechnologicznych czy komponowania nowych związków chemicznych. Niezbędne jest zdobycie doświadczenia w warunkach laboratoryjnych oraz przestrzeganie wymagających procedur w kontaktach z odczynnikami lub surowcami. Zwłaszcza, że do pracy wciąż wykorzystuje się drogie i bardzo zaawansowane maszyny narzędzia – także informatyczne. Absolwenci nanotechnologii ze względu na możliwość zatrudnienia w bardzo specjalistycznych i innowacyjnych firmach muszą posiąść zdolność współpracy w projektach badawczych i zespołach naukowych.