Obecnie nauka języków obcych jest bardzo dobrym pomysłem, ponieważ zapotrzebowanie na tłumaczy w pracy korporacyjnej oraz codziennej obsłudze klienta rośnie. Jest to zatem idealny kierunek dla tych maturzystów, którzy nie mają problemów z przyswajaniem nowych reguł gramatycznych, słownictwa i akcentacji.
Filologia germańska jest adresowana przede wszystkim do tych, którzy mieli już w swoim życiu kontakt z językiem niemieckim lub tamtejszą kulturą, gdyż bez matury z języka niemieckiego trudno jest o przejście rekrutacji. Kierunek ten ukończyć można zarówno po trzech latach z tytułem licencjata, jak i po pięciu latach z tytułem magistra. Zainteresowani rozpoczęciem nauki zdecydować mogą się na system dzienny lub zaoczny, na uczelni państwowej albo prywatnej.
Różne ścieżki rozwoju
Niektóre uczelnie z dłuższymi tradycjami w nauczaniu filologii obcych starają się także wprowadzać specjalizacje, jak chociażby pedagogiczną czy turystyczną albo translatorską. Absolwenci filologii muszą posiąść wiele miękkich oraz twardych kompetencji, które umożliwią im w przyszłości zajmowanie się zarówno tłumaczeniem prostych tekstów, rozmową z tzw. native speakerem, jak i prowadzeniem skomplikowanych negocjacji handlowych ze stroną niemieckojęzyczną.
Praca w nawet niewielkim wydawnictwie także wymaga odpowiedniej znajomości języka, ale także kontekstów kulturowych i historycznych. Dla przyszłych tłumaczy ważniejsze będą przedmioty wprowadzające specjalistyczne słownictwo, dla późniejszych nauczycieli zajęcia o profilu pedagogicznym.
Program nauki na studiach
Nauka filologii germańskiej nie ogranicza się jednak wyłącznie do zasad pisowni czy poznania reguł gramatycznych. Jest to podstawa, na której filolog buduje całą wiedzę o historii ludów germańskich. Jest to bowiem bardzo szeroka rodzina językowa, która w pewnym momencie obejmowała ogromny obszar dzisiejszej Europy Środkowej i Północnej. Istotne jest więc poznanie w trakcie studiów kultury i historii także tych regionów. Student filologii poznaje germańskość nie tylko jako język, ale także architekturę, kuchnię, muzykę, modę czy obyczajowość.